We ♡ LHC #3

“Louis is bijna een derde vriend geworden.”

Tijdens de lockdown kregen we zo’n mooie brief in de bus dat we wel heel nieuwsgierig waren wie hierachter zaten…

“In de eerste week van de studie hadden we al een klik met elkaar en door de jaren heen zijn we ontzettend goede vrienden geworden. Wat ons vanaf het begin al bindt is kunst en cultuur. We maken veel muziek samen, of geven samen feestjes. Ook zijn we altijd aan het stoeien met het schrijven van teksten.”

“We vinden elkaar in schrijven en vertellen. Om woorden constant om te draaien of uit elkaar te halen, om te kijken hoe je wat kan zeggen. We komen hier fervent samen. We wonen aan het eind van de straat en hebben alleen een gemeenschappelijke keuken. Louis is voor ons echt een verlengstuk, een soort woonkamer.”

“Tijdens een wandeling liepen we langs Louis en dachten we: we missen je echt. Vanuit dat gevoel ontstond het idee om een brief te schrijven. Een soort liefdesbrief, om te vragen hoe het met Louis gaat. Om jullie een hart onder de riem te steken.”

“Het gebouw is zo imposant, je kan er niet omheen. Normaal geven mensen er kleur aan, maar dat viel weg. Dit stukje energie in de stad was er even niet meer. We wilden benadrukken dat Louis een grote rol speelt in onze vriendschap. Dat Louis bijna een derde vriend is geworden. Als je een gekke of moeilijke dag hebt gehad, kom je hierheen en dan ben je blij om hier te zijn.”

“Louis brengt iets teweeg in de stad. Mensen worden geraakt en gaan met nieuwe gedachten weer naar buiten. Daarom hebben we zitten mijmeren over die massieve muren, omdat deze ook de muren van mensen opschuiven. We zijn zo aan deze plek gehecht, we schamen ons er een beetje voor hoe we dat eruit gooien. Daarom zijn sommige dingen in die brief soms wat over the top.”

“Om ons een beetje te verdedigen. Het is grappig, maar het is echt.”