Europese Cinema | Door Rudi de Boer
Bestaat er zoiets als dé Europese film? In de VS denkt men dat Europese films vooral ‘moeilijk’ of ‘kunstzinnig’ zijn. Het is echter vreemd om films uit behoorlijk uiteenlopende landen op één hoop te gooien: een Spaanse film heeft een andere feel dan een Deense film. Er bestaan veel vooroordelen over Europese films. De Spaanse cinema is vurig, net als het volk zelf. De Franse cinema is nogal intellectueel. Duitse cinema is hoe dan ook altijd verbonden aan De Tweede Wereldoorlog. Londen is vaak erg oververtegenwoordigd in Britse films. En Italiaanse cinema moet visueel toch vooral mooi zijn? Maar ook wij hebben de nodige vooroordelen, want wij vinden Nederlandse film vaak bij voorbaat al slecht. Erg kort door de bocht allemaal, maar zijn deze vooroordelen niet een beetje waar? Tijdens deze filmcursus neemt Rudi de Boer aan de hand van verschillende fragmenten per bijeenkomst twee Europese filmlanden onder de loep en geeft hij antwoord op de vraag: bestaat dé Europese film nu echt?
De volgende Europese filmlanden komen aan bod:
1 – Frankrijk en Engeland (o.a. Nouvelle Vague en Britse humor)
2 – Spanje en Italië (o.a. films als verzet tegen Franco en het Italiaans neorealisme)
3 – Zweden en Denemarken (o.a. Zweedse jeugd en Deense dogma)
4 – Duitsland en Nederland (o.a. verwerken van oorlogstrauma’s en Nederlandse seksuele vrijheden)
Deze cursus vindt plaats op 10, 17, 24 februari en 2 maart met een reservedatum op 9 maart. De cursus duurt van 11:00 tot 13:00.
Rudi de Boer
Tijdens zijn studie Theater, Film & Televisiewetenschappen aan de Universiteit van Utrecht is Rudi de Boer zich gaan verdiepen in de filmgeschiedenis en verschillende filmculturen en ontdekte hij dat er behoefte was aan filmeducatie. Hij ging filmcursussen geven aan diverse studenten en heeft na het afronden van zijn studie deze traditie voortgezet in diverse filmtheaters. Inmiddels geeft hij overal in Nederland inleidingen, filmlezingen, filmlessen en filmcursussen. Daarnaast verzorgt hij nagesprekken bij diverse filmfestivals zoals het Rotterdam International Filmfestival en het Nederlands Filmfestival. Steven Spielberg zei ooit: “I dream for a living.” Rudi de Boer is zelf geen filmmaker geworden, maar zijn droom om van zijn hobby zijn beroep te kunnen maken is wel degelijk uitgekomen. Rudi houdt zowel van blockbusters, mooie oude filmklassieker als van obscure Franse arthousefilms en cultfilms: in elke film ziet hij wel iets waarover gefilosofeerd kan worden.